آموزش وپرورش مولد سرمایه اجتماعی

ملت ها به جهت میزان انباشت سرمایه های اجتماعی  خود ، از هم بازشناسی می شوند ، سرمایه های اجتماعی از دیر باز بزرگترین نقش  را در پیشرفت همه جانبه ملت ها ایفا ء کرده و می کنند ، آنچه که دیر پایی وایستایی  یک ملت را در طول تاریخ  تضمین کرده وآن را ازپیچ خم  پرگزند روزگار به سلامت عبور می دهد و سربلندی وسر افرازی را پشت سر او می نشاند سرمایه اجتماعی یک ملت است .تا گذشته های نه چندان دور آنچه که عظیم و پر اهمیت نموده می شد ، سرمایه های مادی و منابعی بود که طبیعت و ویژه گی های اقلیمی وسرزمینی و نیز سرمایه هایی بود  که فناوری های برآمده از دانش بشری دراختیارنهاده بود.

اما بزودی متفکرین ازمفاهیم و ظرفیت های پیش برنده ی بر آمده از نوع و ترکیب باور ها و نگرش ها و  روابط  جمعی  پرده برداری کرده و سرمایه اجتماعی اش نامیدند ،سرمایه ای دیرپا ،موثر ، سخت جان و مقاوم در برابر بلایای انسی وجنی ،سرمایه ایکه بستررویش ،پرورش وبالندگی همه ی سرمایه های دیگر است . و نیز سرمایه ای که فقد یا ضعف آن در  بی اثریا  کم اثر شدن بسیاری از کوشش ها  نقش ایفا میکند . بسیاری از فضیلت هایی که امروزه ملت ما به آن ها مباهات می کند  مانند روحیه فداکاری آحاد مردم در برابر تهاجمات متنوع بیگانگان ، ولایتمداری ، استقلال طلبی و  دانش آموزی و دانشجویی و فضایل دیگرناشی از انباشت سرمایه اجتماعی است و در مقابل کاستی هایی که در حوزه کار وتلاش ، وجدان کاری و انضباط اجتماعی ، قانونگرایی ، حفاظت از محیط زیست ، حساسیت و واکنش جمعی در برابر فساد وتبعیض و بی عدالتی و بسیاری ازکاستی های  دیگرکه جامعه ما از آن رنج می برد ریشه در عمق کم این سرمایه در حوزه های موصوف  دارد .

سرمایه اجتمایی هم همانند سرمایه های دیگرمبتنی بر صدفه نبوده و در معرض  شدت وضعف وحتی  ظهوروسقوط است و نیازمند باز تولید و پرورش مستمر است و مسئولیت این مهم در نگاه مقام معظم رهبری بر عهده آموزش وپرورش است . در منظر معظم له آموزش وپرورش مولد سرمایه اجتماعی است، بنابراین مرکز و منبع همه ی فضیلت هایی که جامعه اسلامی ایران را پیش برده ودر برابرکژ اندیشان  بیمه کرده و می کند آموزش وپرورش است . و نیزراه برون رفت از کاستی هایی که بسیاری از آن ها را  مقام معظم رهبری در طول سالیان طولانی در قالب پیام های نوروزی گوشزد کرده اند در در گرو آموزش پرورش صیرورت یافته در گردونه ی تحول بنیادین است .

بدیهی است که منبع تولید این سرمایه ی عظیم خود نیازمند توجه ویژه است ، توجهی که فقد آن می تواند در دراز مدت در کار آیی و اثر بخشی  این منبع تولید سرمایه اثرات سوء و زیان باری بر جای بگذارد ،درست است که آموزش وپرورش در جای خود دریای خروشانی است ، اما باید به یاد داشته باشیم که دریاهای خروشان نیز درصورت استمرار  کم توجهی از خروش افتاده وکشتی حیاتشان به گل می نشیند . دریاچه ارومیه آینه عبرت پیش روی ما است ، شاید بیست سال پیش آن هایی که با سطحی نگری  سهم آب در یاچه را به بهانه های مختلف از او دریغ می کردند هرگز  حال روز امروزین دریا را  پیش بینی نمی کردند ،اما قوانین طبیعت  وسنت های الهی راه خود را می روند. هفته ای را که پشت سر گذاشتیم هفته بزرگداشت مقام وجایگاه معلم  و به طریق اولی هفته پاسداشت جایگاه آموزش و پرورش بود و طی آن هرکدام از آحاد جامعه  به سهم خود به نکویی از عهده آن بر آمدند و اکنون نوبت مسئولین وتصمیم گیران عالی است که حرمتش راپاس دارند وحد اقل  سهم عادلانه اش  را از او دریغ ننمایند .